Robert Koch urodził się 11 grudnia 1843 roku, a zmarł 27 maja 1910. Ten niemiecki uczony, lekarz i bakteriolog przede wszystkim znany jest jako odkrywca bakterii wywołujących między innymi gruźlicę, cholerę, czy wąglika. To laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 1905 roku, którą to otrzymał za swoje przełomowe badania nad gruźlicą. Wprowadził do praktyki pożywki, które zestalane były żelatyną. Uważa się go, zaraz obok Ludwika Pasteura za jednego z twórców mikrobiologii lekarskiej. Jest to autor tak zwanych „postulatów Kocha”, jakie to pozwalają określić, czy konkretny mikroorganizm może faktycznie okazać się czynnikiem chorobotwórczym. Był doradcą rządowym Cesarskiego Wydziału Zdrowia w Berlinie, gdzie przeprowadził większość swoich badań. Jako profesor Uniwersytetu w Berlinie odkrył szereg pozostałych drobnoustrojów, opracowując bardziej sprecyzowane metody badań bakteriologicznych. Odkryta przez niego tuberkulina obecnie wykorzystywana jest w diagnozowaniu gruźlicy i badaniu wszelkich zmian uczuleniowych, jakie związane są z tą konkretną chorobą. Określa się je mianem „odczytów tuberkulinowych”. W okresie od 1891 roku do 1904 był dyrektorem utworzonego specjalnie dla jego potrzeb Instytutu Chorób Zakaźnych, znanego później pod nazwą Robert Koch Institut. W uznaniu zasług tego naukowca powstało wiele muzeów, a także obiektów naukowych, które noszą jego imię oraz nawiązują do jego prac badawczych. Robert Koch rzeczywiście wyróżnił się w dziedzinie biologii.