Żyjący w latach 1768 do 1838 polski lekarz, biolog, chemik, fizyk, a także publicysta – satyryk, Jędrzej Śniadecki, pełnił już za swojego życia wiele ważnych funkcji. Był między innymi prezesem Towarzystwa Naukowego Lekarskiego, czy członkiem rzeczywistym Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk. Pracował nad teorią procesów rozpuszczania, opracowując przy tym zręby polskiej terminologii chemicznej. Jest autorem pierwszego polskiego podręcznika chemii, pod tytułem: „Krótki rys chemii”. Jako pierwszy Śniadecki opisał też teorię leczenia krzywicy, przy pomocy zwiększonej ekspozycji na światło słoneczne. Znany jest jako wybitny promotor higieny, dietetyki, a także wychowania fizycznego w Polsce. Naukowiec ten znany jest dodatkowo jako twórca niezwykle nowatorskiej pracy: „Teorya Jestestw Organicznych”, jaka to została wydana w 1804 roku. Opisał tam szczególną cechę organizmów żywych, którą była ciągła przemiana materii. To patron wielu szkół, uczelni, ulic i innych obiektów na terenie Polski. Był autorem wielu rozpraw naukowych, z wielu dziedzin nauki, listów, artykułów i innego rodzaju pism. Jego wszechstronność naukowa była czymś, co pozwoliło mu zostać zapamiętanym po dzień dzisiejszy, nie tylko w polskiej, ale i w międzynarodowej nauce. Jędrzej Śniadecki, jako jeden z nielicznych polskich naukowców w czasach swojego życia nie bał się wysuwać śmiałych teorii naukowych, także w dziedzinie biologii. Zostały one zapisane w wielu pismach tego autora. Są one po dziś dzień cytowane.